Monster

Langzaam verander ik in een monster...

Was ik altijd sociaal... Nu wil ik het liefst niemand om me heen hebben.
Was ik altijd verdraagzaam... Nu krijg ik bij 't minste of geringste 'in-elkaar-timmer-neigingen'.
Was ik altijd geduldig... Nu is 't lontje zelfs niet kort maar totaal afwezig.
Was ik altijd vol liefde... Nu voel ik niet eens iets voor mijn eigen man en kinderen.
Was ik altijd een rasoptimist... Nu kan ik alleen nog maar doemdenken.
Dacht ik altijd in oplossingen... Nu lijkt het simpelste al onoverkoombaar.
Was ik altijd sterk... Nu ben ik na een half uurtje met mijn eigen kind al bek-af.

Onoverwinbaar... Verslagen
Standvastig... Omvergeblazen
Energiek... Moe, doodmoe!
Blij... Verdrietig

Alles wat ik was ben ik niet meer. Komt het ooit nog terug?

Maria - afgeleid van 'Mara' - betekent 'bitter' - hoe toepasselijk.

Ik verander langzaam in een monster.... Het monster dat ik niet wil zijn. Maar ik heb helaas geen stem in dit hele verhaal.
Was ik altijd een controlefreak... Langzaam wordt de controle over mijn leven weggezogen en word ik verzwolgen door het monster dat depressie heet. Ik heb geen keuze meer. Hoe dan ook... Ik verander... Ik verander in een monster...